over wielwissels en een krappe treinreis.

Op het station de trein naar warschau opgezocht. In de trein kwam ik er al wel achter dat deze trip wat minder gaat worden. Ik heb nu het bovenste bed in een halve cabine met maar aan 1 kant bedden. Qua formaat net zo groot als de cabine die ik had van Irkutsk naar Kazan. Maar met de koffer voor de grond en nog een koffer van mijn cabine genoot blijf er niet veel ruimte over. Ik deel de cabine met een oudere vrouw. Aardig en spreekt goed Engels.

Helaas gaat ze al om 9 uur naar bed. Dus ’s avonds niet al te ruim kunnen zitten. Normaal gebruik je het onderste bed overdag om op te zitten. Nog wat op mijn koffer zittend wat gelezen totdat we bij de grens kwamen voor paspoort controle en een wielwissel. Dit keer bleven we aan boord tijdens de wissel.

Omdat dit gebeurt met twee treinstellen tegelijkertijd en naast elkaar was alles goed te zien vanuit de coupe. De wagon wordt tussen vier grote krikken geplaatst, waarna de hele wagen daarmee wordt opgetild. Vervolgens rollen ze de wielen weg, komen de nieuwe wielen er onder en laten ze alles weer zakken. Het was wel interessant om te zien maar het duurde even een hele tijd voordat de hele trein op nieuwe wielen stond.
Maar tenslotte om een of twee was de wielwissel klaar, de paspoortcontrole geweest en ging het verder naar Warschau en kon ik het bed weer in.

De volgende ochtend na een goede nachtrust, ondanks de kleine ruimte boven het bed, aangekomen in Warschau.
Ik moet toegeven, een mooi en modern station, een heel verschil met de stations die ik tot nu toe ben tegen gekomen. Er lopen zelfs assistenten op de perrons rond die je kunnen helpen met het vinden van je trein en voor het beantwoorden van vragen.
In Warschau overgestapt en toen in een gewone wagon verder naar Berlijn. Mooie ruime stoelen en eindelijk een toilet zonder prullenbak. Onderweg een beetje gelezen toen genoten van het uitzicht totdat ik laat in de middag aankwam in Berlijn, de laatste stop voordat ik al weer thuis ben.