Katharine gorge deel 1

Donderdag 1 november

Vanmorgen om 7 uur de bus naar Katherine gepakt. Dat was een mooie en rustige rit via allerlei kleine plaatsen. In ieder geval ruim op tijd aangekomen en toen rondgekeken naar de touringcar die naar de gorge zou gaan. Geen luxe touringcar, maar nog beter: een privé chauffeuse die je persoonlijk aflevert.

Klinkt mooier dan het is, ik was dus de enige die naar de gorge moest dus ging het gewoon even met een klein busje. Is wel zo gezellig, heb je nog wat te kletsen onderweg en kom je nog eens wat te weten.
We hadden wel even tijd dus onderweg nog even een korte stop gemaakt bij de plek waar vroeger Catherine lag.

Vervolgens afgezet direct voor het visitor center voor het inchecken, en toen afgezet bij de tent. Deze is wel zeer basic, alles wat er in de tent staat zijn 2 bedden. Het is er wel redelijk koel en, wat zeer goed is, er zit een deur in die afgesloten kan worden.

De rest van de middag rustig aan gedaan. Het is veel te warm om iets te doen. Vanwege de hitte zijn de wandelroutes dan ook gesloten vandaag. Dus lekker in het zwembad gelegen en een beetje reisverslagen geschreven.

Toen het zo tegen een uur of 4 weer een beetje koeler geworden was, maar eens aan het rondkijken gegaan. In ieder geval genoeg dieren te zien. Op de camping zelf huppelen een paar walibi’s rond en in de omgeving zijn genoeg vogels te zien.
Nog even aan de Katherine river aan de waterkant gezeten en een poging gedaan om een Duitse van haar angst voor krokodillen af te praten.
“nee, er zitten hier geen zoutwaterkrokodillen”, ”Ja, je kunt hier rustig zwemmen”, “als er hier een had gezeten, was hij al lang weggevangen, kijk maar naar die krokodillenval aan de overkant”
Ondertussen zit ze met haar angst voor krokodillen al wel een half uur met haar benen in het water te spatteren. Als er inderdaad een krokodil had gezeten was die hier al wel 5 keer geweest. Tegen de tijd dat ik haar net begon te overtuigen dat ze nergens bang voor hoeft te zijn, ziet een duits stel een “krokodil” (lees dikke tak die iets uit het water steekt) kon ik alles opnieuw uit gaan leggen (en ondertussen blijft ze maar spetteren met haar voeten in het water)

Tenslotte heb ik het maar opgegeven en ben ik rustig richting het visitors center gelopen. Ik heb de luxe dat er een diner bij de huur van de tent in zit. Was een a la carte menu. Vandaag maar gekozen voor de geroosterde barramundi met groenten. Heerlijk van genoten, en onder het genot van een biertje genoten van de zonsondergang.

Toen terug naar de tent. Probleem! Ik ben dus met zonnebril en zonder gewone bril naar visitor center gelopen, en nu zie ik dus geen meter in het donker! Er is natuurlijk geen lantarenpaal in de buurt, dus dat wordt dan op de tast en met het statief de weg proberen te vinden.
Na een korte speurtocht toch de camping gevonden en als afsluiting van de dag nog even met de verhalen over Darwin aan de gang geweest en alle lege en halflege batterijen weer opgeladen. Ondertussen nog even genoten van de half tamme walibi’s die hier overal rondhuppelen.

Vrijdag 2 november.

Op vrijdag ben ik heerlijk gaan kanoën door de Katherine Gorge. Hiermee heb ik rustig aan gedaan en alles mooi bekeken. Het was echt heerlijk genieten op het water. Na de hele eerste gorge doorgevaren te zijn en te hebben genoten van de mooie natuur, aan het einde van de gorge overgestapt in een andere kano.
Tussen de eerste en de tweede gorge ligt namelijk een vrij groot rotsachtig stuk waar je niet kunt kanoën. Dit stuk moet je dus te voet afleggen.
Aan het begin van het tweede stuk het water weer in en heerlijk rustig het tweede stuk gekanood. Dit stuk is nog mooier als het eerste stuk, de wanden zijn veel steiler en veel mooier. Onderweg dus heerlijk genoten en lekker rustig aan gedaan.

Helaas kwam aan deze tweede gorge op een gegeven moment ook een einde. Hier was nog de mogelijkheid om verder te kanoen, maar dan moest je de kano over een stenen bedding verplaatsen. Ik heb dit niet gedaan, maar heb in plaats daarvan daar de natuur uitgebreid bekeken en even gelunched. Tijdens de lunch nog even een Engels stel geholpen met de kano over de rotsen te krijgen.
Hierbij werd de uitdrukking “No good deed ever goes unpunished” wel bewezen. Terwijl ik daar mee bezig was wist een vogel er met de rest van mijn lunch vandoor te gaan.

Nadat ik dat stel over de rotsen geholpen had, ben ik zelf ook maar weer op de terugweg gegaan. Op het wisselpunt nog even aan het zwemmen gewezen en toen weer rustig terug gevaren richting beginpunt. Op dit laatste stuk nog even goed verbrand, was gaan zwemmen en had alle zonnebrand er weer af gewassen. De nek valt gelukkig nog mee maar de onderarmen en een stukje van de benen zijn in ieder geval goed rood geworden.

Dus op het laatst stuk goed door gepeddeld, snel de spullen ingeleverd en toen richting tent en zwembad om weer af te koelen. Vervolgens was het weer tijd voor het diner in het Visitor Center. Was er in ieder geval rustig, ik was de enige. Dit keer gekozen voor de Steak en Salad. Tijdens het eten kon ik weer genieten van een mooie zonsondergang. Daarna nog even blijven kijken naar het weerlichten in de verte.

Vervolgens weer terug gelopen naar de tent (dit keer met zaklamp, gaat toch een stuk beter) en nog even de laatste verhalen online gezet en genoten van de regen voordat het bed opzocht werd.