On the road
Blijf op de hoogte en volg erwin
24 November 2012 | Australië, Brisbane
24 November, on the road again.
Vanmorgen opgestaan voor de lange reis naar Sydney. Eerst de tas nog even een beetje economisch ingepakt zodat ik aan een kleine weekendtas genoeg had voor 1 dag natuur hostel en de rest gelijk in het centrum van Sydney gestald kon worden.
Ik had nog maar net mijn kop buiten de deur gestoken, of ik werd al door de aardige beheerder geïnformeerd over hoe laat de bus naar bundaberg ging. De enige mogelijkheid voor mij was dus de bus van 10 over negen, dus dat was al weer op tijd onderweg.
In Bundaberg aangekomen bleek het greyhound busstation gesloten te zijn op zaterdag, dus helaas geen kans om mijn bagage in een locker te stallen voor een paar uur.
Gelukkig zaten daar de twee dankbare japanners. Ik had enkele dagen daarvoor op Magnetic Island een heleboel sandwiches gemaakt. Hierbij had ik alleen nog een halve krop ijsbergsla over gehad. Deze had ik dus aan hun gegeven omdat zij op dat moment bezig waren om een soort van salade te maken. Sindsdien wordt ik iedere keer dat ik hen tegenkom zeer blij en vriendelijk door hen begroet.
Het bleek dat zij ook met dezelfde bus mee gingen en dat zij op het busstation zouden blijven en wachten. Dus hun maar netjes gevraagd of zij een oogje konden houden op mijn tassen, zodat ik nog even een paar boodschappen kon doen.
Na geslaagd te zijn in mijn zoektocht naar een goed boek (alle boeken die ik vanuit Nederland had meegenomen waren al uit en her en der onderweg in hostels gestald) nog even een paar boodschappen voor onderweg gedaan. Ik had nog even een paar lekkere, goedkope en/of gezonde dingen nodig voor onderweg. Het zou een lange rit worden.
Vervolgens even ongezond gedaan, ontbijt meegenomen van de mac en weer richting busstation. Dus vandaag ontbeten met mac en halve liter vruchtenyoghurt.
Tenslotte kwam de bus aan met een half uur vertraging ( viel mee, gisteren was het meer als een uur) en was het aan boord en een plekje achterin de bus opzoeken. Mooi achterin gesetteld, ik ging een busreis van 26 uur tegemoet. Onderweg een beetje gelezen en films gekeken. We hadden dit keer films te zien aan boord.
Dat is iets, wat aan de buschauffeur ligt, of er fims gedraaid worden of niet. Sommige buschauffeurs houden er van, en andere weer niet. Deze chauffeur hield er wel van.
Onderweg eerst genoten van Wild Hogs, over een groep vrienden die een motorclub hebben. Vervolgens kwam Charlie and Boots, met paul hogan, een verhaal waarin een vader en zoon vanaf victoria langs de ooskust naar cape york gaan. Hierbij komen ze onder andere langs allerlei typisch australische gebieden en plekken. Het is een zeer goede film, een aanrader.
Tenslotte zo tegen kwart voor zeven in Brisbane aangekomen. Ik had dus 3 kwartier de tijd om wat te eten, voordat de aansluitende bus naar Sydney vertrok. Dus even naar de Mac. Helaas hadden ze geen Mac wifi, dus moest ik het doen met enkel een broodje kip.
Daarna was het weer terug naar de bus en onderweg naar sydney, een reis van zo’n 17 uur. Weer mooi achterin de bus gaan zitten en een beetje gaan lezen en slapen. Bij het vertrek van de bus uit Brisbane was de bus nog mooi leeg, maar hoe verder noordelijk we kwamen, en door hoe meer toeristenplaatsen we kwamen, hoe voller de bus werd. Maar gelukkig bleef ik mooi de hele nacht de ruimte houden.
’s Nachts is er altijd een ruststop van een half uur voor de chauffeur, dus ook dit keer. De ruststop was dit keer wel goed voor elkaar, de stop was bij een rustpunt met een mac. Dus mooi de kans gegrepen om wat te mailen en te facebooken. De rest van de nacht rustig door kunnen slapen.
’s Ochtends nog een beetje gelezen en blog geschreven. In Newcastle nog even genoten van een kerstmannenmarathon voordat we bij de bushalte kwamen. Hier werden ook de laatste plekken in de bus bezet. Deze laatste plekken waren voor een nederlands stel met 3 dochters. De man kwam naast mij terecht.
Al na een paar woorden kwam het gesprek er op aan dat ik uit het oosten kwam.
“klopt” zeg ik.
Hij zegt “Hengelo” Ik bevestig dat.
Ok, bedoelt hij dus dat HIJ uit Hengelo komt.
Dus dat zette mooi de toon voor de rest van de gesprekken. Een goed gesprek gehad. Ook nadat bleek dat hij fotograaf was. Dus dat was gesprekstof genoeg tot aan Sydney.
Vanmorgen opgestaan voor de lange reis naar Sydney. Eerst de tas nog even een beetje economisch ingepakt zodat ik aan een kleine weekendtas genoeg had voor 1 dag natuur hostel en de rest gelijk in het centrum van Sydney gestald kon worden.
Ik had nog maar net mijn kop buiten de deur gestoken, of ik werd al door de aardige beheerder geïnformeerd over hoe laat de bus naar bundaberg ging. De enige mogelijkheid voor mij was dus de bus van 10 over negen, dus dat was al weer op tijd onderweg.
In Bundaberg aangekomen bleek het greyhound busstation gesloten te zijn op zaterdag, dus helaas geen kans om mijn bagage in een locker te stallen voor een paar uur.
Gelukkig zaten daar de twee dankbare japanners. Ik had enkele dagen daarvoor op Magnetic Island een heleboel sandwiches gemaakt. Hierbij had ik alleen nog een halve krop ijsbergsla over gehad. Deze had ik dus aan hun gegeven omdat zij op dat moment bezig waren om een soort van salade te maken. Sindsdien wordt ik iedere keer dat ik hen tegenkom zeer blij en vriendelijk door hen begroet.
Het bleek dat zij ook met dezelfde bus mee gingen en dat zij op het busstation zouden blijven en wachten. Dus hun maar netjes gevraagd of zij een oogje konden houden op mijn tassen, zodat ik nog even een paar boodschappen kon doen.
Na geslaagd te zijn in mijn zoektocht naar een goed boek (alle boeken die ik vanuit Nederland had meegenomen waren al uit en her en der onderweg in hostels gestald) nog even een paar boodschappen voor onderweg gedaan. Ik had nog even een paar lekkere, goedkope en/of gezonde dingen nodig voor onderweg. Het zou een lange rit worden.
Vervolgens even ongezond gedaan, ontbijt meegenomen van de mac en weer richting busstation. Dus vandaag ontbeten met mac en halve liter vruchtenyoghurt.
Tenslotte kwam de bus aan met een half uur vertraging ( viel mee, gisteren was het meer als een uur) en was het aan boord en een plekje achterin de bus opzoeken. Mooi achterin gesetteld, ik ging een busreis van 26 uur tegemoet. Onderweg een beetje gelezen en films gekeken. We hadden dit keer films te zien aan boord.
Dat is iets, wat aan de buschauffeur ligt, of er fims gedraaid worden of niet. Sommige buschauffeurs houden er van, en andere weer niet. Deze chauffeur hield er wel van.
Onderweg eerst genoten van Wild Hogs, over een groep vrienden die een motorclub hebben. Vervolgens kwam Charlie and Boots, met paul hogan, een verhaal waarin een vader en zoon vanaf victoria langs de ooskust naar cape york gaan. Hierbij komen ze onder andere langs allerlei typisch australische gebieden en plekken. Het is een zeer goede film, een aanrader.
Tenslotte zo tegen kwart voor zeven in Brisbane aangekomen. Ik had dus 3 kwartier de tijd om wat te eten, voordat de aansluitende bus naar Sydney vertrok. Dus even naar de Mac. Helaas hadden ze geen Mac wifi, dus moest ik het doen met enkel een broodje kip.
Daarna was het weer terug naar de bus en onderweg naar sydney, een reis van zo’n 17 uur. Weer mooi achterin de bus gaan zitten en een beetje gaan lezen en slapen. Bij het vertrek van de bus uit Brisbane was de bus nog mooi leeg, maar hoe verder noordelijk we kwamen, en door hoe meer toeristenplaatsen we kwamen, hoe voller de bus werd. Maar gelukkig bleef ik mooi de hele nacht de ruimte houden.
’s Nachts is er altijd een ruststop van een half uur voor de chauffeur, dus ook dit keer. De ruststop was dit keer wel goed voor elkaar, de stop was bij een rustpunt met een mac. Dus mooi de kans gegrepen om wat te mailen en te facebooken. De rest van de nacht rustig door kunnen slapen.
’s Ochtends nog een beetje gelezen en blog geschreven. In Newcastle nog even genoten van een kerstmannenmarathon voordat we bij de bushalte kwamen. Hier werden ook de laatste plekken in de bus bezet. Deze laatste plekken waren voor een nederlands stel met 3 dochters. De man kwam naast mij terecht.
Al na een paar woorden kwam het gesprek er op aan dat ik uit het oosten kwam.
“klopt” zeg ik.
Hij zegt “Hengelo” Ik bevestig dat.
Ok, bedoelt hij dus dat HIJ uit Hengelo komt.
Dus dat zette mooi de toon voor de rest van de gesprekken. Een goed gesprek gehad. Ook nadat bleek dat hij fotograaf was. Dus dat was gesprekstof genoeg tot aan Sydney.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
