over keizerlijke paleizen en peking eend
Blijf op de hoogte en volg erwin
05 December 2012 | China, Peking
Woensdag 5 december, koude forbidden city
Voor vandaag stond de forbidden city op het programma, met mooi weer. Maar goed koud!!
Alles mooi bekeken en natuurlijk veel foto’s gemaakt. Om echt op techniek te letten, daar was het helaas te koud voor. Het was echt kijken, handschoenen uit, camera pakken, foto maken en daarna snel camera weer opbergen en handschoenen weer aan. Maar het was wel ontzettend mooi. Vanaf het moment dat je binnen komt door de centrale ingang. Je ziet alle tempels dan gewoon in 1 lijn recht richting noorden staan. Deze tempels eerst bekeken en daarna de gebouwen er rond om heen bekeken. Het is echt een heel uitgebreid complex.
Hierna richting een paviljoen wat op een heuveltop achter de forbidden city staat en van waar je een heel mooi uitzicht over beijing hebt.
WHOOOO!! Daar werd je echt vanaf geblazen. Een ijskoude wind die gewoon overal doorheen blies. Nog een paar mooie panorama foto’s kunnen maken. Vervolgens was het heel snel weer naar beneden uit de wind!! Toen nog een kort bezoekje gebracht aan het Tian An Men square voor een foto van het Mau-soleum.
Met die kou op de bergtop ben ik er al wel achter! Dit betekent voor mij wel weer een trip naar de fake market voor een dikkere broek en een sjaal (en dit keer wel een dikke meenemen). Ook gelijk weer een paar T shirts meegenomen. Met dit onder de arm op zoek gegaan naar een Peking Duck Restaurant. Ik had er gisteren een gezien vlak bij de market, dus die kant maar op gelopen. Nou, dat restaurant leek me niet veel, er zat bijna niemand.
Maar toen trof ik daar vlakbij een andere westerling, die weinig geluk had met een taxi krijgen. Hij zag er niet uit alsof hij een tourist was, dus maar even een praatje aangeknoopt. Hij wist een goed restaurant vlakbij, en het was makkelijk om er te komen. Dus richting dat restaurant om het te proberen. Dat was absoluut goed!! In ieder geval heerlijk gegeten.
Ze komen dus aan met een hele gebraden eend en deze wordt dan voor je neus gefileerd en je krijgt de eendenborst dan voor je op het bord. En daarvan maak je dan kleine pakketjes in een dun pannekoekje met saus en (volgens mij) prei en komkommer.
Ik heb er in ieder geval heerlijk in gesmuld.
Vervolgens weer terug naar het hostel voor een beetje blog uitwerken, sinterklaasliedjes zingen en daarna op tijd het bed in, want morgen gaat het al weer verder naar Datong.
6 december, op naar datong.
Ik denk dat sinterklaas nog wel aan mij gedacht heeft en geweten heeft dat ik alle cadeautjes toch niet mee kon nemen, want hier in Beijing zat niks in de schoen. Moet ik maar zodra ik weer in hengelo ben daar in de schoen kijken.
Ik heb toen maar alle spullen ingepakt. Ik ben nu in ieder geval 1 tas kwijt. Ik heb nu dus nog 1 hele grote koffer (met daarin mijn rugzak, zo groot is hij wel), mijn cameratas en een tas vol met etenswaren en drinken voor in de trein. Eerst nog even lunch gemaakt (boterham met ham en kaas) en toen uitgecheckt.
Alweer een receptioniste blij gemaakt met een paar houten klompjes. Deze vielen zeer in de smaak. De bagage kon ik nog even bij het hostel stallen, zodat ik mooi de tijd had om te gaan kijken bij het summer palace.
Daarvan dacht ik dat het nog wel redelijk dichtbij zou zijn met de metro, maar dat viel dus ontzettend tegen. Ik was bijna een uur onderweg met de metro. Dus dat betekende minder tijd om alles te bekijken. Ik heb in ieder geval nog een paar mooie plaatjes kunnen schieten, maar moest helaas al veel te vroeg weer terug. Ik heb dus lang niet alles kunnen bekijken.
Bij het hostel nog snel even een reis thermoskan met thee gemaakt. En toen was de suiker al weer bijna op. Dus even gevraagd bij het hostel of er op de overdekte markt ook suiker verkocht werd. Oh, dat was niet nodig, ik kon wel wat suiker van hun krijgen. Dat betekende weer een vol suikerpotje voor Erwin. Daar kan ik in ieder geval weer een tijdje mee verder.
Toen voor het eerst met de grote koffer onderweg. Eerste les, er zitten ook kleine nadelen aan zo’n grote koffer. Het is absoluut een ontzettend gesjouw om deze de trap op en af te krijgen. Gelukkig zijn er altijd wel een paar behulpzame chinezen die je zien worstelen en spontaan hun hulp aanbieden.
Op het station was het weer positieve discriminatie. Alle chinezen moesten nog een keer gecontroleerd worden zodra het alarm afging bij het detectiepoortje. Ik kon gewoon doorlopen, met mes in mijn zak en al (rene, ik heb er uiteindelijk een gevonden).
Voor vandaag stond de forbidden city op het programma, met mooi weer. Maar goed koud!!
Alles mooi bekeken en natuurlijk veel foto’s gemaakt. Om echt op techniek te letten, daar was het helaas te koud voor. Het was echt kijken, handschoenen uit, camera pakken, foto maken en daarna snel camera weer opbergen en handschoenen weer aan. Maar het was wel ontzettend mooi. Vanaf het moment dat je binnen komt door de centrale ingang. Je ziet alle tempels dan gewoon in 1 lijn recht richting noorden staan. Deze tempels eerst bekeken en daarna de gebouwen er rond om heen bekeken. Het is echt een heel uitgebreid complex.
Hierna richting een paviljoen wat op een heuveltop achter de forbidden city staat en van waar je een heel mooi uitzicht over beijing hebt.
WHOOOO!! Daar werd je echt vanaf geblazen. Een ijskoude wind die gewoon overal doorheen blies. Nog een paar mooie panorama foto’s kunnen maken. Vervolgens was het heel snel weer naar beneden uit de wind!! Toen nog een kort bezoekje gebracht aan het Tian An Men square voor een foto van het Mau-soleum.
Met die kou op de bergtop ben ik er al wel achter! Dit betekent voor mij wel weer een trip naar de fake market voor een dikkere broek en een sjaal (en dit keer wel een dikke meenemen). Ook gelijk weer een paar T shirts meegenomen. Met dit onder de arm op zoek gegaan naar een Peking Duck Restaurant. Ik had er gisteren een gezien vlak bij de market, dus die kant maar op gelopen. Nou, dat restaurant leek me niet veel, er zat bijna niemand.
Maar toen trof ik daar vlakbij een andere westerling, die weinig geluk had met een taxi krijgen. Hij zag er niet uit alsof hij een tourist was, dus maar even een praatje aangeknoopt. Hij wist een goed restaurant vlakbij, en het was makkelijk om er te komen. Dus richting dat restaurant om het te proberen. Dat was absoluut goed!! In ieder geval heerlijk gegeten.
Ze komen dus aan met een hele gebraden eend en deze wordt dan voor je neus gefileerd en je krijgt de eendenborst dan voor je op het bord. En daarvan maak je dan kleine pakketjes in een dun pannekoekje met saus en (volgens mij) prei en komkommer.
Ik heb er in ieder geval heerlijk in gesmuld.
Vervolgens weer terug naar het hostel voor een beetje blog uitwerken, sinterklaasliedjes zingen en daarna op tijd het bed in, want morgen gaat het al weer verder naar Datong.
6 december, op naar datong.
Ik denk dat sinterklaas nog wel aan mij gedacht heeft en geweten heeft dat ik alle cadeautjes toch niet mee kon nemen, want hier in Beijing zat niks in de schoen. Moet ik maar zodra ik weer in hengelo ben daar in de schoen kijken.
Ik heb toen maar alle spullen ingepakt. Ik ben nu in ieder geval 1 tas kwijt. Ik heb nu dus nog 1 hele grote koffer (met daarin mijn rugzak, zo groot is hij wel), mijn cameratas en een tas vol met etenswaren en drinken voor in de trein. Eerst nog even lunch gemaakt (boterham met ham en kaas) en toen uitgecheckt.
Alweer een receptioniste blij gemaakt met een paar houten klompjes. Deze vielen zeer in de smaak. De bagage kon ik nog even bij het hostel stallen, zodat ik mooi de tijd had om te gaan kijken bij het summer palace.
Daarvan dacht ik dat het nog wel redelijk dichtbij zou zijn met de metro, maar dat viel dus ontzettend tegen. Ik was bijna een uur onderweg met de metro. Dus dat betekende minder tijd om alles te bekijken. Ik heb in ieder geval nog een paar mooie plaatjes kunnen schieten, maar moest helaas al veel te vroeg weer terug. Ik heb dus lang niet alles kunnen bekijken.
Bij het hostel nog snel even een reis thermoskan met thee gemaakt. En toen was de suiker al weer bijna op. Dus even gevraagd bij het hostel of er op de overdekte markt ook suiker verkocht werd. Oh, dat was niet nodig, ik kon wel wat suiker van hun krijgen. Dat betekende weer een vol suikerpotje voor Erwin. Daar kan ik in ieder geval weer een tijdje mee verder.
Toen voor het eerst met de grote koffer onderweg. Eerste les, er zitten ook kleine nadelen aan zo’n grote koffer. Het is absoluut een ontzettend gesjouw om deze de trap op en af te krijgen. Gelukkig zijn er altijd wel een paar behulpzame chinezen die je zien worstelen en spontaan hun hulp aanbieden.
Op het station was het weer positieve discriminatie. Alle chinezen moesten nog een keer gecontroleerd worden zodra het alarm afging bij het detectiepoortje. Ik kon gewoon doorlopen, met mes in mijn zak en al (rene, ik heb er uiteindelijk een gevonden).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
